Δοξαστικά

Στό τέλος τῶν στιχηρῶν καί τῶν ἀποστίχων ψάλλεται ὕμνος, τοῦ ὁποίου προτάσσεται ἡ μικρή δοξολογία «Δόξα Πατρί καί Υἱῷ καί ἁγίῳ Πνεύματι». 

Γιά τοῦτο ὁ ὕμνος αὐτός ὀνομάζεται δοξαστικό. 

Τό δοξαστικό ἄλλοτε εἶναι ἰδιόμελο καί ἄλλοτε προσόμοιο. 

Ὅταν ὅμως ἀναφερόμαστε ἰδιαίτερα στά δοξαστικά ἤ ὅταν λέμε ὅτι ὁ δείνα ἅγιος ἔχει δοξαστικό ἐννοοῦμε πάντοτε ἰδιόμελο δοξαστικό. 

Πολλές φορές ἀντί ἑνός δοξαστικοῦ ὑπάρχουν δύο δοξαστικά, ὁπότε τοῦ πρώτου προτάσσεται τό «Δόξα Πατρί…», καί τοῦ δευτέρου τό ὑπόλοιπο μισό αὐτῆς τῆς μικρῆς δοξολογίας, δηλ. τό «Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

agiou-chrysostomou-naos