Άναμα ή Νάμα

Είναι το κρασί που προσφέρουμε στην Εκκλησία για τη Θεία Ευχαριστία. Συνήθως παρασκευάζεται με ειδικό τρόπο από διαλεκτά, μαύρα σταφύλια και είναι κόκκινο.

..............

Η επιλογή των κρασιών της κατηγορίας είναι από την Κάναβα Ρούσσος, την παλαιότερη ΚΑΝΑΒΑ της Σαντορίνης, που ιδρύθηκε το 1836, με στόχο την παραγωγή οίνων υψηλής ποιότητας που εκφράζουν με μοναδικό τρόπο τους χαρακτήρες των πολυάριθμων ποικιλιών της θηραϊκής αμπέλου. 

Η εμπειρία δεκαετιών μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, για να εκφραστεί με συνέπεια, συνέχεια και απόλυτο σεβασμό η τέχνη της οινοποίησης τους νησιού.

oramaworld

Αέναος και νάμα

Ὁ ἀέναος δεν σταματά ποτέ. Η λέξη είναι πολύ παλιά και την συναντάμε πρώτη φορά στον Ησίοδο, τον 8ο αιώνα π.Χ., στο έργο του Ἔργα καὶ Ἡμέραι. Σε αυτό το διδακτικό έπος, που ο ποιητής το έγραψε με αφορμή μια δικαστική διαμάχη που είχε με τον αδελφό του Πέρση, μια βρύση, μια κρήνη χαρακτηρίζεται ἀέναος, κυλά διαρκώς, με άλλα λόγια, είναι αστείρευτη.

Ἀεί (=πάντα) το πρώτο συνθετικό της λέξης και το ρήμα νάω, που σημαίνει ρέω. 

Για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, *ἀέν-ναος είναι η αρχική ρίζα που ανάγεται στο αἰέν. Αυτό ήταν μια παλιά πτώση του ουσιαστικού αἰών (= αιώνας) που είχε η ελληνική γλώσσα και λεγόταν τοπική. Ταυτόχρονα ήταν τύπος του αρχαίου επιρρήματος ἀεί (= πάντα).

Ο ἀέναος συνεπώς έχει μέσα του κάτι από την συνέχεια του αιώνα, κάτι από το πάντοτε, κάτι από την κίνηση και την αδιάκοπη ροή.

Ας τον δούμε λίγο πιο κοντά και ας πούμε ότι ἀέναος στην αρχαιότητα ήταν μια βρύση, μια λίμνη. 

Ἀέναον επίσης χαρακτηριζόταν τὸ κλέος, ή δόξα που έμενε και στους απογόνους.

Το επίθετο ἀέναος συνόδευε ταυτόχρονα τα δείπνα που γίνονταν στο Πρυτανείον της Αγοράς των Αθηνών, όπου σιτίζονταν οι πρυτάνεις, αλλά και όλα τα φιλοξενούμενα πρόσωπα της πόλης. Επειδή εκεί η σίτιση ήταν διαρκής, τα τραπέζια ονομάζονταν ἀέναα.

Ο αέναος συγγενεύει ετυμολογικά με το νάμα, το γλυκό κόκκινο κρασί που χρησιμοποιείται στη Θεία Ευχαριστία. 

Νάμα σε πιο λόγια ελληνικά είναι η πηγή (αφού εξάλλου η αρχική έννοια ήταν πηγή και ποταμός), ενώ στον πληθυντικό τα νάματα της ελευθερίας, της παιδείας, της θρησκείας, της δικαιοσύνης είναι αυτές οι αξίες και τα ιδεώδη με τις οποίες διαποτίζεται κάποιος, τα ιδανικά που κυλούν στο αίμα του.

................

περισσότερα εδώ